माझी वांगमयशेती घाट्यात गेली पण माझ्या वाङ्मयशेतीशेतीला चांगले भाव मिळत आहेत.
. .
जगणे कसले शतवर्ष नरा? क्षण एक पुरे जगण्यास खरा
लपवून व्यथा रडतोय मनी दिसतोच सदा मुखडा हसरा
जगणेच नको असले तसले परसात पडून जणू कचरा
मरणास इथे नच घाबरतो असते जगणेच कठीण जरा
श्रमतो, दमतो, शिणतो पुरता परिहार जणू जुळता नजरा
दिसतात इथे जन सज्जन हे अपुलाच स्वभाव नसेल बरा
वाचकांच्या भेटी