पहाटे पहाटे तुला जाग आली
पहाटे पहाटे तुला जाग आली
उभी रात्र सारी घोरण्यात गेली.......!!
तुझे घोरणे ते, मला सोसवेना
किती घालू कानी, बोळे ते कळेना
असा राहू दे हात, माझ्या कानाशी ...!!
म्हणू घोरणे की, फुस्कारणे याला
कर्कश बेसुरांची, गुंफ़ितेस माला
भिऊनी आलापा, उंदीरे पळाली ...!!
जरा तान घे तू, ताण दे घशाला
मग मच्छरदाणी, ऑलाउट कशाला?
फुकटात सारी, मच्छरे पळाली ...!!
तुला जाग ना ये, मला झोप ना ये
भगवंत माझा, कसा अंत पाहे
अभय झोप सारी, चकनाचूर झाली ...!!
गंगाधर मुटे
............................................................................
(विडंबन) (कविश्रेष्ठ सुरेश भटांचा क्षमाप्रार्थी)
............................................................................
(रानमेवा काव्यसंग्रह - प्रकाशन दि. १०.११.२०१०)
प्रतिक्रिया
jayantckulkarni (-)
मस्त !
जयंत कुलकर्णी.
http://www.omarkhayyaminmarathi.wordpress.com
सुहास (-)
हे हे हे..मस्त
जरा तान घे तू, ताण दे घशाला
मग मच्छरदाणी,ऑलाउट कशाला ?
फुकटात सारी, मच्छरे पळाली …!!
प्रिया (-)
खूपच छान. कविता वाचल्यावर मनातील मच्छर, उंदीर सर्वच पळून गेले
सुधीर जाधव (-)
हा हा हा हा....
मज्जा आली वाचताना. खूप मजेदार. आवडली.
vissh b (-)
kavita vachun zopach udali...
ravindradalvi
खूप सुंदर विडंबन
प्रचंड आवडलंय