माझी वांगमयशेती घाट्यात गेली पण माझ्या वाङ्मयशेतीशेतीला चांगले भाव मिळत आहेत.
सांगताना अवेळीच सांगू कसे? पोळलेल्या मनाचे असे हे हसे!
काल गर्दी किती; रांग होती इथे आटतांना कुणी सोबतीला नसे
हात घेताच हातात का वाटले? तप्त अग्नीत जळलेय मोती जसे
शिक्षणाने मिळालाय विश्वास की; चंद्र तारे अता दूर ना फ़ारसे
पिंजरा तोडुनी मी सिमा लांघल्या गाव ब्रम्हांड माझे "अभय" छानसे
- गंगाधर मुटे ---------------------------------------------
वाचकांच्या भेटी